نه‌قاش پایز له قاپ زه‌ردی
رشان چه‌ک چوول بارکوله‌ی ده‌ردی
پایز وه‌و ره‌نگه‌یل مه‌یل وه زه‌رده‌وه
ولات دا وه تیر سووز سه‌رده‌وه
لاوه لاوه‌ی وا دنیا کرد له خه‌و
لالا روژ بری لولو کرد وه شه‌و
رییه‌ل چول هول ده‌یشته‌یل بی ده‌نگن
کویه‌گان کول کیش تابوت سه‌نگن
گه‌رده ﭼﺆچانه‌یل ته‌ول جه‌نگ ژه‌نین
به‌رد بنچینه‌ی میلکانه‌یل که‌نین
منیش‌دله‌‌گه‌م که‌لاوه‌ی ده‌رده
په‌نجه مانگ له لام پایز سه‌رده
مقاله دکتر مرتضی مجدفر درباره شعر بحث انگیزی در کتاب درسی ششم ابتدایی»
من تبریزی ام - بخشی از عمرم را در این شهر زیسته ام وبخش هایی دیگر را در تهران و نیز اصفهان و مشهد.
در تمام سال های که در تبریز بوده ام، با همه، اعم از اعضای خانواده وبرو بچه های محل، مدرسه وحتی معلمان مان به زبان ترکی صحبت می کردم وفارسی صحبت کردن برایم مصیبت عظیمی بود.حتی وقتی در واپسین ماه سال 1356 به هنگام تحصیل در سال اول دبیرستان به اقتضای کوچ اجباری پدر از تبریز، به اصفهان رفتیم ،تا مدت ها به لحاظ تسلط نداشتن به زبان فارسی ،در صحبت کردن گیج ومنگ بودم .به ویژه آن که وقتی فارسی اصفهانی ها، با لهجه شیرین شان قاطی میشود،برای فهمیدن ،اول باید واژهای خاص اصفهانی را جدا کنی و بعد بفهمی که چه گفته شده ست.در واقع من فارسی را می فهمیدم،ولی نمی توانستم درست ودرمان صحبت کنم.
علاوه بر سال ها ی کودکی ونوجوانی ،در تمام سال های بعد تا به امروز ،هر وقت به تبریز رفته ام ،ترکی حرف زده ام وترکی شنیده ام ؛مگر با تک و توک افراد و معدود مهاجرانی که به اقتضای شغلی ،تحصیل وجز آنها به تبریز آمده اند یا مبهوت شدگانی که فکر می کنند اگر فارسی صحبت کنند، کلاس شان بالا می رود در واقع می خواهم بگویم زبان مادری ما تبریزی ها ترکی است و الته وارد بحث های کسروی زده من در آوردی بعضی ها ،از جمله صدا وسیمای محترم خودمان هم نمی شوم که اصرار دارد به جای ترکی از واژه جعلی ساخته شده در زمان رضا خان یعنی"آذری ،زبان باستان آذربایجان"استفاده کنند وبا "یاشاسین"گفتن های ناشیانه در برنامه های ریز ودرشت اش،هندوانه زیر بغلمان کار بگذارد و آذربایجان را سر ایران بداند وخیلی چیز های دیگر .حالا دراین گیرو دار ،در صفحه 26کتاب جدید التــألیف فارسی سال ششم ابتدایی که از اول مهر ماه 1391در دبستان های کشور تدریس می شود ،یکی پیدا شده که به من تبریزی ترک زبان می گوید:«ای بابا!تو اشتباه می کنی .زبان مادری ات فارسی است وتوهم مانند کابلی ها،تهرانی ها ،بخارایی ها و خجندی ها باید به این زبان مادری که از نیاکانت به تو رسیده است ،افتخار کنی.»